Kuta en Singapore

Donderdag (10 augustus) werden we om 9 uur opgehaald door een chauffeur, die ons weer naar de haven bracht. Onze ferry terug naar Bali vertrok om 10:15 uur. Het was weer een heel gedoe en veel gesleep, maar afgezien daarvan ging de oversteek soepel. De zee was veel kalmer dan op de heenweg, toen we over de golven stuiterden. De golven die er op de terugweg waren, mochten geen naam hebben.

In Sanur hebben we een Grab besteld. Grab is in Indonesië (en ongetwijfeld ook in andere landen) nogal omstreden, omdat de (duurdere) taxichauffeurs er veel minder ritten door krijgen. Het gevolg is dat chauffeurs van Grab op sommige plekken geen passagiers mogen oppikken om de taxichauffeurs te beschermen. Dat was ook op het terrein van de haven het geval. We dachten een handig pick up point te hebben gevonden, maar de chauffeur van Grab mocht daar niet komen. Het gevolg was dat we een heel stuk moesten lopen, met alle spullen en in de brandende zon. We moesten zelfs een stuk langs de hoofdweg lopen, naast het langs razende verkeer. Het was geen succes, maar uiteindelijk hadden we hem gevonden.

Om 12 uur waren we in ons hotel in Kuta. Onze laatste twee overnachtingen op Bali hebben we pas laat geboekt. We wilden onze tijd in Indonesië het liefst in een mooi hotel afsluiten, maar de prijzen lagen wel heel hoog. Toen we een aanbieding voor het Amnaya Resort Kuta voorbij zagen komen, hebben we toch maar toegehapt. Het is één van de best beoordeelde hotels op Bali. Het was top, zeker na de eenvoudige accommodaties op Nusa Lembongan en Nusa Penida. We hebben 's middags even gezwommen en een kijkje genomen bij de 'afternoon tea' die het hotel voor gasten aanbiedt. Toen we op internet op zoek gingen naar een restaurant, kwamen we uit bij een restaurant dat het restaurant in het hotel bleek te zijn. We hoefden 's avonds dus niet eens de deur uit.

Vrijdag (11 augustus) was een rustige dag. We begonnen met een uitgebreid drie gangenontbijt in het hotel. Na het ontbijt zijn we een stuk gaan lopen. Dat was geen groot succes. Het was warm en Kuta is niet een plek waar wij heel blij van werden. Het waren vooral restaurants, hotels en wat winkels met spullen die we toch niet wilden hebben. Wel grappig is dat vlakbij ons hotel het Bali Rani Hotel lag, waar we ruim 20 jaar geleden overnacht hebben. Kuta is sinds die tijd enorm veranderd. Ubud is dat overigens ook. In de middag hebben we ons vermaakt met een boek en in het zwembad. We hebben de dag afgesloten met nog één keer nasi goreng en saté (Shinta Warung). Het was ons laatste diner in Indonesië.

Zaterdag (12 augustus) stond in het teken van ons vertrek uit Indonesië. In de ochtend zijn we nog even naar het strand gelopen. Iets voor 12 uur zijn we naar het vliegveld gegaan, dat maar 10 minuten rijden was vanaf het hotel. Onze vlucht naar Singapore was helaas twee uur vertraagd. Om 16 uur gingen we eindelijk de lucht in, voor het laatst met AirAsia. Om 18:30 uur landden we in Singapore.

We hadden om 19:15 uur gereserveerd voor het eten, maar dat haalden we door de vertraging die we hadden bij lange na niet. Toen duidelijk werd dat we vertraging hadden, hebben we vanaf Bali een nieuwe reservering gemaakt voor een uur later. We waren om 19:45 uur in ons hotel in Little India (Village Hotel Albert Court). We hebben snel onze bagage naar de kamers gebracht en zijn toen meteen naar Sushiro in Suntec City gaan lopen. We waren er om 20:30 uur. Gelukkig maakte het niet uit dat we iets te laat waren. De sushi was weer top.

Het was een verademing weer in Singapore te zijn. Auto's stopten weer voor rood licht. Sterker, ze stopten zelfs voor een zebrapad. Er was weer een stoep om op te lopen. Maar het allerfijnst was dat we bij alles wat we aten niet bang hoefden te zijn dat we er misschien ziek van konden worden. We konden zelfs het water uit de kraan weer drinken.

Zondag (13 augustus) was onze allerlaatste dag in Azië. We hebben uitgecheckt en zijn vervolgens nog een dag Singapore in gegaan. We vlogen pas laat in de avond. Doordat we wat centraler zaten dan de vorige keer in Singapore, konden we nu naar Orchard Road lopen, waar we een broodje als ontbijt hebben gehaald. We hebben de metro genomen richting Chinatown. We hadden om 12 uur afgesproken met Yoshi, een Japanner die we kennen vanuit New York en die al lange tijd in Singapore woont en werkt. Het was erg leuk hem na 11 jaar weer te zien. We hebben geluncht in een Japans barbecuerestaurant (Yakiniku Heijoen). Japans eten met een Japanner is natuurlijk extra leuk. We hadden een soort barbecue in de tafel waar we wagyu vlees op konden grillen. Jens bleek een goede (en dure) smaak te hebben: hij was gek op de karubi. Laten we het erop houden dat dat niet het goedkoopste stuk vlees is.

Na de lunch zijn we op aanraden van Yoshi naar de Merlion gelopen, het beroemde beeld van de water spuwende leeuw dat we nog niet hadden gezien. We waren er zeker niet de enigen. Het was er heel druk. De rest van de middag hebben we door de stad geslenterd en geshopt bij Uniqlo. Het was vermoeiend, zeker met de hitte daar. Vooral Kai houdt niet zo van de warmte, weten we inmiddels.

Omdat we een hotel in Little India hadden, waren we het een beetje aan onze stand verplicht om Indiaas te eten. In Little India natuurlijk. Het werd Aroma's, met een vriendelijke eigenaar die ons goed heeft geholpen met onze bestelling. Het smaakte prima. Na het eten hebben we onze bagage opgehaald in het hotel en zijn we naar het vliegveld gegaan. We zouden iets voor middernacht vertrekken. Geen ideale tijd natuurlijk. Uiteindelijk hadden we nog wat vertraging ook.

Na ongeveer 12 uur landden we in Frankfurt, waar we nog drie uur moesten wachten op onze vlucht naar Amsterdam. Op die laatste vlucht deed Lufthansa ineens moeilijk over de stoelverhoger van Kai. Hij mocht er niet op zitten tijdens de vlucht, waar dat de eerste 10 vluchten geen probleem was geweest. Wat een zeurpieten.

Na een klein uur vliegen landden we op Schiphol. We werden opgewacht door een groot ontvangstcomité. Dat was leuk thuiskomen.

En toen zat het erop. Het zal weer even wennen zijn aan het Nederlandse leven. Maar in Ypenburg wordt het vast ook weer heel leuk.

Voordat we deze log afsluiten, komen we ergens in de komende dagen nog met een allerlaatste post waarin we terugblikken op de reis. Stay tuned.

Hier wel de laatste foto's: