Ubud

In Ubud hadden we een villa geboekt. Het zag er prima uit, met zwembad en drie slaapkamers. Het enige nadeel was dat we op een kilometer of drie van het centrum zaten. Na aankomst hebben we een Grab naar het centrum genomen en een goede pizza gegeten bij Pizza Bagus. Onderweg zijn we nog gestopt bij een ander Italiaans restaurant, waar de pizza's volgens onze Grab chauffeur nog beter waren, maar dat zat vol. We hebben er wel meteen voor twee dagen later gereserveerd. Na het eten hebben we een erg lekker ijsje gegeten bij Gelato Secrets Hanoman. Hier bleek maar weer hoeveel duurder Bali is dan Java. Ubud is daarnaast ontzettend druk en toeristisch, helemaal in vergelijking met Java maar ook met het veel rustigere en kleinere Lovina. Dat was even wennen, al heeft het natuurlijk ook zijn positieve kanten. De winkels waren een stuk leuker dan we in Indonesië gewend waren en het barstte er van de (vooral westerse) restaurants. Het barstte er trouwens ook van de Nederlanders.

Op woensdag (2 augustus) begonnen we met een ontbijt in de villa, dat ter plekke voor ons werd klaargemaakt door het personeel. Het plan was om 's ochtends richting het centrum te gaan lopen, en onderweg een lekkere koffie te drinken. Dat is nog een voordeel van Ubud: er is volop goede koffie te krijgen. Het was erg warm en vochtig, wat het lopen niet aangenaam maakte. De koffie (en andere drankjes) hebben we ongeveer halverwege gehaald, bij Pubas Coffee. In het centrum zijn we hier en daar een winkel binnen gelopen. Er was best veel gesloten in verband met Galungan. We hadden gehoopt onderweg een ceremonie te kunnen bekijken, maar dat is helaas niet gelukt. Jens. Mats en Kai hadden het - niet heel verrassend - snel gezien met het winkelen. We hebben gezwommen bij de villa.

We hadden voor die avond gereserveerd bij een restaurant waar we de avond ervoor langs waren gelopen (Twist). Onze Grab liep onderweg naar ons helemaal vast in het verkeer. De ceremonie die we 's ochtends hoopten te zien, vond op het voor ons meest onhandige moment plaats. Er was een optocht, waardoor de weg was geblokkeerd voor verkeer en er een grote opstopping ontstond. We zijn de auto maar tegemoet gaan lopen. We vonden hem in een lange file. We zijn ingestapt, maar hadden er een hard hoofd in dat er het komende uur iets van beweging in zou komen. Het lukte hem uiteindelijk te keren, maar vervolgens konden we geen kant op. De weg was smal. Onze weghelft werd geblokkeerd door een geparkeerde auto; op de andere weghelft stond de file. De eigenaar van de geparkeerde auto was nergens te bekennen. Uiteindelijk ontdekten de mannen die het verkeer weer op gang probeerden te krijgen dat de geparkeerde auto niet op slot zat. Uiteindelijk hebben ze hem een stuk naar achter geduwd en konden we door.

Door dit grapje waren we wel drie kwartier te laat in het restaurant. Onze tafel was al aan anderen gegeven. We konden het het restaurant moeilijk kwalijk nemen. Het was een ramp om ergens anders een tafel te krijgen. Werkelijk alles zat vol, ongetwijfeld omdat er best wat restaurants gesloten waren in verband met de feestdag. Uiteindelijk konden we ergens terecht (bij Locabara). Het was niet veel soeps, maar we waren blij dat we zaten.

Onze Grab chauffeur voor de terugweg wilde dat we contant zouden betalen. Toen we dat niet deden, werd hij boos. Hij scheurde als Max Verstappen door de stad. Het was belachelijk. Het was niet onze avond, zullen we maar zeggen, al waren we wel snel bij de villa.

Op donderdag (3 augustus) hebben we het rustig aan gedaan. We hadden de meeste dingen op ons lijstje met dingen die we wilden doen wel afgevinkt. We hadden niet zo'n zin om weer op pad te gaan voor nog meer rijstvelden, watervallen en tempels. We hebben in de ochtend zelfs een paar bladzijden kunnen lezen. Het moest niet gekker worden.

Rond 12 uur zijn we naar het centrum gegaan en hebben Jens, Mats, Kai en Danny zich onder handen laten nemen door de kapper (Barbershop Ubud). Iedereen was tevreden met het resultaat. Danny kreeg er zelfs een massage bij. Nadat we het paleis even in waren gelopen, was iedereen wel toe aan een drankje. Karen en Edith hebben ook nog even geshopt.

Om 's avonds niet nog een keer te laat te komen in het restaurant dat we hadden gereserveerd, zijn we ruim op tijd vertrokken vanuit de villa. Natuurlijk verliep alles deze keer helemaal soepel, waardoor we veel te vroeg in het restaurant waren. Gelukkig konden we wel al aan tafel. We hebben erg lekker gegeten. Het waren echte Italiaanse pizza's en pasta's, en geen Indonesische variant daarop. Tijdens het eten stond Paul ineens aan de overkant met de vergeten tas van Frans en Edith. Die is dus ook weer terecht. In de villa hebben Jens, Mats, Kai en Frans nog even gezwommen.

Vrijdag (4 augustus) hadden we weer een rustige ochtend. Edith en Karen zijn na een kop koffie naar de pedicure gegaan. Jens, Mats, Kai, Frans en Danny hebben zich bij het huis in het zwembad vermaakt. In de loop van de middag hebben we de Campuhan Ridge Walk gelopen, een wandeling door het groen in Ubud. Wat volgens de beschrijving een simpele wandeling zou moeten zijn, bleek toch nog behoorlijk heuvel op en weer af te gaan. Het was best aardig, maar niet spectaculair.

Het was vervolgens nog een flink stuk lopen naar het restaurant dat we hadden gereserveerd. Het was het restaurant waar we twee dagen eerder veel te laat waren door de verkeersopstopping. Dit keer waren we precies op tijd. We hebben afgesloten met een ijsje.

Hier de foto's: