San Francisco

Eindelijk is het zo ver. We zijn op weg!

Afgelopen vrijdag was onze laatste werkdag. Zaterdag druk geweest met inpakken, maar zonder al te veel stress.

Zondag 23 april was dan eindelijk de dag waar we maanden naartoe hebben geleefd. Ernst en Sjanie hebben ons naar Schiphol gebracht. Daar ging alles uitzonderlijk soepel. We hebben even in de rij gestaan voor het inchecken, maar dat was het dan wel. We konden bij de security en bij de paspoortcontrole zo doorlopen en waren dus tuim op tijd. Het boarden begon vroeger dan gepland. Ondanks dat het een bomvole vlucht was, vertrokken we vroeger dan gepland.

De vlucht duurde een kleine 11 uur. Jens, Mats en Kai wisten na jaren met Transavia niet wat ze meemaakten: drinken, een maaltijd, snacks en het belangrijkst van alles: iedereen een eigen schermpje! Ze hebben hun hart opgehaald. En ondanks dat het toen we landden midden in de nacht Nederlandse tijd was, hebben ze geen van allen geslapen.

We waren eerder dan gepland in San Francisco: om 16:30 uur stonden we aan de grond. Ook daar ging het soepel op het vliegveld. We hebben een tijdje in de rij gestaan bij immigration, maar daarna stond onze bagage al naast de band en konden we dus meteen naar buiten. Onze Uber was er binnen vijf minuten. De dame achter het stuur wist het gaspedaal goed te vinden. Voor Mats iets te goed, want hij kreeg last van wagenziekte. Gelukkig was hij het snel weer kwijt. Om 18:00 uur waren we in ons hotel. We zitten in het Hyatt Place in Emeryville, aan de andere kant van het water. Even later lagen we eindelijk in ons bed.

We vielen allemaal als een blok in slaap, maar dat was van korte duur. Onze biologische klok zit nog niet in het goede ritme. Om 1:00 uur was de eerste wakker. Klaarwakker. Mats was de laatste, om 3:00 uur. Jens, Mats en Kai, vonden het heel gezellig. Wij waren zelf minder enthousiast. Rond 4:30 uur zijn ze gelukkig toch nog even in slaap gevallen.

De maandag (24 april) zijn we begonnen met een ontbijt in het hotel. Het was prima, maar Jens, Mats en Kai vonden het maar karig. Geen croissants! Hoezo verwend?

Na het ontbijt zijn we - na even water te hebben gehaald in de supermarkt - op pad gegaan. De zon scheen en het was tegen de 20 graden, dus perfect weer om de stad te verkennen. We hebben een bus en vervolgens de BART-metro naar Union Square in San Francisco genomen. We hebben de beroemde tram op Powell Street gezien en een erg lekker ijsje gegeten (bij Amorino Gelato). Via Chinatown en Washington Square zijn we naar de Colt Tower gelopen. Na 13 verdiepingen met de trap omhoog werden we beloond met een erg mooi uitzicht over de stad. We besloten Fisherman's Wharf voor de volgende dag te bewaren, en in plaats daarvan langzaam richting the Mission District te gaan lopen. Want in San Francisco 'moet' je toch Mexicaans eten en dat kan het beste in the Mission. We hebben een kleine omweg gemaakt naar het bekende heel steile stukje weg in Lombard Street, met de vele haarspeldbochten. Op de afstand naar The Mission District hebben we ons flink verkeken. Op de kaart leek het makkelijk te doen, maar dat viel vies tegen. Eigenlijk was het gewoon veel te ver. We blijken ook dwars door The Tenderloin te zijn gelopen, een van de gevaarlijkere buurten in de stad. Dat was ook duidelijk te merken, vooral aan het grote aantal daklozen en gekkies op straat. Om 18 uur hadden we onze bestemming bereikt: restaurant Loló. Het was pas een half uur open, maar het zat al afgeladen (altijd een goed teken) en er was geen toerist te bekennen. We hadden de allerlaatste tafel. Het eten was ook nog eens heerlijk, dus we hebben de wandeling niet voor niks gemaakt. Aan tafel ging bij Jens, Mats en Kai wel langzaam het licht uit. Het was een vermoeiend dagje en we zitten nog niet in het goede ritme.

Na de drukke maandag zijn we de dinsdag (25 april) relaxed begonnen. De nacht is iets beter verlopen dan de vorige: we waren 'pas' om 6 uur wakker. Jens en Mats willen heel graag schoenen en een petje kopen, dus we zijn begonnen in de Nike store van het plaatselijke shopping center (die erg tegenviel). We zijn vandaag met de bus naar San Francisco gegaan. Het zit ons iedere keer niet mee. Gisteren misten we de shuttle net. Vandaag waren we op tijd, maar bleek de bus al langs te zijn geweest. We waren pas tussen de middag in San Francisco, en zijn naar het Ferry Building gelopen, waar iedereen wat lekkers heeft uitgekozen. We hebben dat buiten in de zon opgegeten. Ook dinsdag was het weer stralend weer en zelfs nog iets warmer dan gisteren. We hadden Fisherman's Wharf gisteren nog niet gedaan, dus daar zijn we vandaag naartoe gegaan. Veel te toeristisch, maar wel leuk om de zeeleeuwen te zien. Het was al tegen 15 uur toen we fietsen hebben gehuurd, waarmee we naar de Golden Gate zijn gefietst. Jens en Mats op een eigen fiets en Kai achterop. Het was een flink stuk fietsen, met hard wind tegen. Om de brug op te komen, moesten we een paar flink steile hellingen op. Dat viel niet mee, maar het is wel gelukt. Het was erg leuk om over de brug te fietsen. We waren er nog niet over uit of we ook terug zouden fietsen, of in Sausalito (aan de andere kant van de brug) de ferry terug naar San Francisco zouden nemen. Na de afdaling naar Sausalito was iedereen het erover eens: we gingen echt niet nog een keer helemaal naar boven fietsen. Het werd de ferry dus. Dat was nog een heel leuk tochtje van een half uur, met mooie uitzichten op de Golden Gate, Alcatraz en natuurlijk de stad. In San Francisco hebben we de fietsen ingeleverd en zijn we naar Oracle Park gegaan, waar de San Francisco Giants die avond tegen de Saint Louis Cardinals speelden. De sfeer was zoals altijd goed. We zijn in de vierde inning vertrokken. Het was toen 20 uur en de Giants stonden 2-1 voor. Het is uiteindelijk 5-4 geworden, dus we hebben nog wel het nodige gemist.

En hiermee zitten onze twee dagen in San Francisco erop. We vonden het een ontzettend leuke stad. Het voelt heel vertrouwd om weer in Amerika te zijn. Bij Trader Joe's (een supermarkt die je uit duizenden herkent) begon de man van de wijnafdeling (tja, je wilt daar wel even kijken natuurlijk) meteen tegen ons aan te praten. Even later wisten we wat zijn favorieten waren en liepen we met een fles wijn uit de regio naar buiten, terwijl dat helemaal niet de bedoeling was. Bij Marshalls vonden we al snel een shirtje van de Golden State Warriors voor $4 waar Jens helemaal blij mee is. En toen we het kleinste ijsje bestelden, kregen we een voor Nederlandse begrippen enorme hoeveelheid. Kai was helemaal in zijn element.

Volgende stop is Vacaville!

Hier wat foto's: