De voorbereiding

Over precies een week is het eindelijk zo ver! Dan stappen we na maandenlange intensieve voorbereiding in het vliegtuig naar Amerika, de eerste bestemming op onze reis rond de wereld. Hier leggen we uit hoe het zo ver gekomen is.

Voordat de kinderen er waren, hebben we samen al veel gereisd, ook voor langere tijd. Het heeft ons altijd heel bijzonder geleken om die ervaring ook met de kinderen te delen. Verre vakanties en veel van de wereld zien is al leuk, maar als gezin langere tijd van huis zijn, uit onze vertrouwde omgeving en zonder werk(stress) en andere dagelijkse verplichtingen, geeft wel een extra dimensie. Onze plannen zijn dan ook niet van de ene op de andere dag ontstaan. Het zaadje is jaren geleden al geplant.

Maar wat is het goede moment? Het perfecte moment bestaat niet natuurlijk. Maar dat zou - in elk geval voor ons - geen reden moeten zijn dan om de plannen dan maar geheel te laten varen. Het komt nooit op alle fronten goed uit. Met heel jonge kinderen ben je erg beperkt in je bewegingsvrijheid. Maar hoe ouder de kinderen worden, hoe ingewikkelder het wordt om bijvoorbeeld een tijdje niet naar school te gaan. Voor ons voelt dit als het 'beste' moment. Kai is uit de luiers en het missen van een paar weken school zouden we (ook bij Jens en Mats) in deze fase zelf nog moeten kunnen opvangen.

We hebben daarom vorig jaar de stoute schoenen aangetrokken en zijn gaan proberen geregeld te krijgen wat er geregeld moet worden. En dat is heel wat. Af en toe was het om moedeloos van te worden. Maar daar gaat deze weblog niet over, dus we zullen jullie de details besparen.

We kwamen er al snel achter dat het onmogelijk is om alles vooraf tot drie cijfers achter de komma geregeld te hebben. Dat was natuurlijk hoe we het het liefst hadden gedaan, maar die gedachte hebben we losgelaten. Elk risico uitsluiten lukt - in elk geval bij ons - niet. We hebben daarom alle risico's en losse eindjes op een rij gezet en de knoop doorgehakt: we gaan het gewoon doen.

Dat betekende dat wat tot dat moment dagdromen waren concreet moest worden gemaakt. De belangrijkste vragen waren: wanneer, hoe lang en waarheen?

Over het 'wanneer' en 'hoe lang' kunnen we kort zijn: we hebben gekozen voor de periode grofweg vanaf de meivakantie tot en met de zomervakantie. Het aantal (gemiste) schoolweken in deze periode is relatief beperkt, terwijl de totale periode wel lang genoeg is om er echt helemaal uit te zijn. We gaan 16 weken weg.

Het 'waarheen' was een stuk ingewikkelder. De mogelijkheden zijn bijna eindeloos. Natuurlijk hadden we onze voorkeuren en ruwe ideeën. Dat we naar Australië wilden, was vanaf het begin wel een zekerheid. We hebben daar na eerdere reizen zelf goede herinneringen aan. Australië is ook zo ver weg dat het in een 'gewone' (school)vakantie bijna niet te doen is. Naast Australië wilden we ook naar een niet-westerse bestemming. We willen de kinderen niet alleen meegeven en laten zien dat de wereld groter is dan Nederland, maar ook dat de wereld er op veel plekken heel anders uitziet dan hier. Een bestemming in Azië was een logische keuze: de meeste tickets naar Australië gaan over Azië. Bijkomend voordeel: Azië is wat minder duur dan Australië. Welk land in Azië het zou gaan worden, wisten we nog niet. Thailand? Maleisië? Indonesië? Het waren allemaal opties, maar Indonesië kreeg wel steeds meer de voorkeur.

Het leek ons verder mooi om ook een tropisch eiland in het programma op te nemen. Frans Polynesië? Hawaii? Fiji? Ja, leuk!

Ten slotte wilden we niet in één ruk naar Australië vliegen, en ook niet in één ruk weer naar huis. Een reis van 30 uur achter elkaar wilden we de kinderen en onszelf niet aan doen. Met de bestemming in Azië zouden we de heen- of terugreis al 'breken'. Liefst wilden we nog een bestemming ongeveer halverwege toevoegen, maar dan wel voor een wat korter verblijf. We wilden onze tijd vooral doorbrengen op twee 'hoofdbestemmingen', om die landen ook echt wat beter te leren kennen. Maar welke bestemming zouden we dan toevoegen? Amerika leek het ons het allerleukst. Dan vliegen we letterlijk de wereld rond: heen over Azië en terug over Amerika, of andersom. Dat spreekt veel meer tot de verbeelding dan 'gewoon' een retourticket. En anders had deze weblog ook niet kunnen heten zoals hij nu heet.

Met deze ideeën zijn we in de zomer van 2022 gaan zoeken naar tickets. Dat was toen nog vooral om een idee te krijgen van de prijzen en de betaalbare routes. Onze terugvlucht in de zomer van 2023 was op dat moment nog niet te boeken.

Ondanks onze ideeën en voorkeuren, is het idee altijd geweest dat we flexibel wilden zijn qua bestemmingen en data om een zo goed mogelijke deal te krijgen: 'value for money' dus. Het punt is namelijk dat vrijwel elke denkbare route mogelijk is, als je maar genoeg betaalt. Skyscanner, waar we heel wat uurtjes zoekend naar tickets op hebben doorgebracht, is wat dat betreft een soort snoepwinkel. Het is allemaal fantastisch, totdat je de prijs ziet. Helaas is ons budget niet ongelimiteerd.

Van eerdere reizen weten we dat tickets via de grote 'hubs' ('knooppunten') het goedkoopst zijn. In Azië zijn dat steden als Bangkok, Hongkong en Singapore; in Australië zijn dat vooral Sydney en Melbourne. In Nieuw-Zeeland is er nog Auckland. En als we via Amerika wilden vliegen, zou dat moeten via San Francisco of Los Angeles.

Gaandeweg kwam de vraag op hoe wij de reis in Australië wilden vormgeven. Wij hebben zelf best veel van Australië gezien. Een aantal gebieden viel voor ons af. De kinderen zijn nog vrij jong. De outback (heel veel rood zand met een beroemde grote rots in het midden) spreekt voor hen waarschijnlijk minder tot de verbeelding dan een regenwoud vol slangen en krokodillen. Wat ook meespeelt, is dat het in onze reisperiode herfst is of - afhankelijk van wanneer we daar precies zijn - zelfs winter. Het zuiden van Australië en Tasmanië zijn in die tijd gewoon koud. Wij hebben lang geleden de Great Ocean Road in de kou en stromende regen gereden. Dat heeft geen onuitwisbare indruk achtergelaten, in elk geval geen positieve. Sydney wilden we zeker bezoeken. Het westen van Australië ligt daar wel heel erg ver vandaan en viel daarom af. Vliegen is op een reis als deze een noodzakelijk kwaad, maar we willen dat wel nog enigszins binnen de perken houden. Wat overigens maar voor een deel is gelukt. Noord-Queensland was naast Sydney een ander gebied waar we zeker heen wilden. Dit spreekt enorm aan voor kinderen: lekker warm weer, regenwoud, helder en warm zeewater met volop snorkelmogelijkheden en mooie eilanden voor de kust.

Uiteindelijk kwam ook Nieuw-Zeeland in beeld. Net als Australië een bestemming die je niet doet in een 'gewone' vakantie. Wel een fantastisch mooi land, met overweldigend mooie natuur en heel veel buitenactiviteiten. Enig nadeel is dat Nieuw-Zeeland ook nogal zuidelijk ligt. Dat betekent geen hoge temperaturen in de tijd dat wij er zouden zijn.

Na lang, heel lang zoeken, bleek de meest aantrekkelijke optie een ticket via San Francisco of Los Angeles naar Nieuw-Zeeland en vervolgens weer door vanuit Australië en dan via Singapore naar huis. Met dit ticket vliegen we ook nog eens de wereld rond. Het lukte niet om voor een acceptabele meerprijs tussen Amerika en Nieuw-Zeeland een tropisch eiland toe te voegen als bestemming, zoals dat overigens wel was gelukt in 2005. Dan kwamen we meteen veel duurder uit, dus dat hebben we uit ons hoofd gezet.

De enige vraag die toen nog overbleef, was of we linksom of rechtsom zouden vliegen: heen over Azië en terug over Amerika, zodat we in Amerika nog mooi wat kleding kunnen inslaan voordat we weer naar huis gaan? Of andersom? Uiteindelijk heeft Nieuw-Zeeland hier de doorslag gegeven. Als we zouden beginnen in Azië, zouden we midden in de winter in Nieuw-Zeeland zijn. Dat leek ons niet ideaal.

Uiteindelijk hebben we een ticket met de volgende vluchten geboekt:

• Amsterdam - San Francisco
• Los Angeles - Christchurch
• Melbourne - Singapore

• Singapore - Amsterdam

We zijn hier heel tevreden mee. We betalen niet de hoofdprijs en vliegen met prima maatschappijen. Het zijn op één uitzondering na ook allemaal directe vluchten, wat wel zo prettig is. Alleen terug vanuit Singapore vliegen we via Frankfurt. Eigenlijk is er ook een tweede uitzondering, maar daar zijn we juist heel blij mee: vanuit Los Angeles vliegen we direct naar Auckland (op het Noordereiland van Nieuw-Zeeland), maar we konden daar voor maar een paar euro meer een vlucht van anderhalf uur van Auckland naar Christchurch (op het Zuidereiland) aan vast plakken.

Met dit ticket waren de lange vluchten geregeld. We hebben dit aangevuld met (korte) vluchten van low-cost airlines (AirAsia en Jetstar):

• Auckland - Sydney
• Sydney - Cairns
• Hamilton Island - Melbourne
• Singapore - Jakarta

• Denpasar (Bali) - Singapore

En daarmee stonden de bestemmingen vast: Amerika, Nieuw-Zeeland, Australië, Singapore en Indonesië. Over het programma meer in een latere post.

Toen de tickets geboekt waren, konden we verder met de invulling van de reis. Waar we vroeger vooraf vrijwel niets planden of boekten, is dat deze keer wel anders. Met drie vermoeide kinderen op de achterbank ter plekke naar een plek om te slapen zoeken, lijkt ons niet erg goed voor de sfeer. Het betaalt zich ook dubbel en dwars uit om wat huiswerk te doen. Het geeft niet alleen veel rust tijdens de reis, de mooie plekken zitten ook vaak als eerst vol. Het valt vaak überhaupt niet mee om accommodaties te vinden waar we met vijf personen in kunnen.

We hadden een duidelijke voorkeur voor vakantiehuizen of appartementen. We zijn niet van plan om 16 weken lang elke avond uit eten te gaan. Dat is niet te betalen. Het geeft ook gewoon veel rust om 's avonds niet weg te hoeven en zelf eten te kunnen maken waarvan we weten dat de kinderen het lekker vinden (of in elk geval opeten). Een keuken is daarom heel welkom. Een ander voordeel van een vakantiehuis of appartement is dat er ook ruimte is om te ontspannen. Het is lekker om aan het einde van de middag ook een keer op de bank te kunnen ploffen, in plaats van hutje mutje op een krappe hotelkamer met alleen een paar bedden te zitten. En er moet natuurlijk ook schoolwerk worden gedaan.

Daarnaast waren de belangrijkste criteria: (1) prijs en (2) kwaliteit/beoordelingen van anderen. Ook hier was 'value for money' het toverwoord. We hebben geen maximumbedrag per nacht aangehouden. Hier en daar hebben we er bijzondere accommodaties tussen zitten, waar we het geen probleem vinden wat meer te betalen. Maar we wisselen die wel af met eenvoudigere accommodaties.

We hebben dus huiswerk, heel veel huiswerk gedaan. Uiteindelijk verschilt het per land waar we terecht zijn gekomen. Voor vakantiehuizen en appartementen is Airbnb ideaal. Heb aanbod op Airbnb in Amerika is over het algemeen erg duur. In Amerika hebben de grote ketens hier en daar weer wel hotelkamers voor vijf personen. In Nieuw-Zeeland hebben we heel veel via Airbnb geboekt. Het aanbod is daar groot, en het is (enigszins) betaalbaar doordat we in het laagseizoen zitten. Al lijkt de inflatie als je de prijzen ziet niet alleen in Nederland enorm hoog te zijn... In Australië is het een mengelmoes geworden van van alles en nog wat: van hotels tot appartementen, Airbnb's en zelfs een boomhut. In Indonesië is het aanbod op Airbnb op veel plekken heel beperkt, maar zijn de hotels weer wel betaalbaar. Daar hebben we relatief veel hotels, waarbij we vaak verdeeld over twee kamers zitten. Maar we slapen er ook op andere plekken: van een eenvoudige 'homestay' tot vakantiehuizen met eigen zwembad. Afwisseling genoeg dus.

Natuurlijk waren er nog 101 andere dingen waar we aan moesten denken. De meest vervelende was de autohuur. Het aanbod is vaak lastig te vergelijken, vooral omdat de aangeboden verzekeringen qua dekkingen en eigen risico zo verschillen. Lokale verhuurders zijn vaak goedkoper dan de wereldwijd bekende namen, maar daar zitten ook allerlei schimmige partijen tussen. Schimmige partijen vermijden we liever, want autohuur is een potentiële bron van heel veel gedoe en ellende. We weten pas na afloop of we de juiste keuzes hebben gemaakt. Naast de autohuur moesten we denken aan nieuwe paspoorten, inentingen, visa, en nog veel meer. En ongetwijfeld zijn we toch dingen vergeten.