Yosemite

Vrijdag (28 april) hebben we uitgecheckt in Vacaville. We hebben de plannen voor die dag moeten aanpassen. We kregen eerder deze week een berichtje van onze Airbnb host dat een groot deel van Yosemite Valley vanaf vrijdagavond tot in elk geval volgende week woensdag zou worden afgesloten. Er is deze winter heel veel sneeuw gevallen, die door de hoge temperaturen nu als een dolle aan het smelten is. Dat betekent heel veel water en dus een risico op overstroming. Als we Yosemite Valley wilden zien, moest dat dus op vrijdag.

Het was een uur of vier rijden vanaf Vacaville. Het idee was om nog even naar Marshalls te gaan op zoek naar koopjes en daarna op tijd te gaan rijden. Daar kwam natuurlijk weer weinig van terecht. Mats en Kai besloten uit te slapen en bij Marshalls duurde het zoals altijd langer dan verwacht. We reden rond 10:45 uur pas weg. We hebben de weg binnen door naar Stockton genomen. In het begin was het landschap saai, maar het werd steeds mooier. Dit deel van Californië wordt wel de 'Golden Hills' genoemd omdat de heuvels normaals gesproken geelbruin zijn, maar er is de laatste maanden zo veel regen gevallen dat alles nu groen is. In Stockton konden we geen fatsoenlijke supermarkt vinden. Uiteindelijk vonden we een Mexicaanse, die eigenlijk alles had wat we nodig hadden. Er moest ook getankt worden. Dat is niet zo erg met de benzineprijzen hier. Je betaalt ongeveer een euro per liter. Het kostte wel allemaal veel tijd. In Copperapolis hebben we nog een hotdog gegeten. Behalve Kai, die had liever een ijsje.

We zagen  de besneeuwde bergtoppen steeds dichterbij komen. Uiteindelijk reden we om 16 uur Yosemite National Park binnen. Een half uur later reden we de Valley binnen. Daar hebben we de bekende dingen gezien: de Bridalveil Fall, met aan de overkant El Capitan, de Swinging Bridge en - nadat we erachter waren gekomen dat het Visitor Center al gesloten was - de Lower Yosemite Fall.

We snappen wel dat de Valley wordt gesloten. Er kwamen langs de rotswanden enorme hoeveelheden water naar beneden. De rivier was een kolkende watermassa waar je waarschijnlijk niet levend uit komt als je erin valt. En op sommige plekken kwam het water al tot aan het pad. Maar dit is wel een flinke tegenvaller. We verheugden ons enorm op Yosemite. Naast San Francisco keken we hier in Amerika het meest naar uit. We maken heel veel kilometers alleen om Yosemite in het programma in te passen. Veel toeristen komen niet verder dan wat wij vandaag in sneltreinvaart hebben gezien, maar we hadden ons dit heel anders voorgesteld. Helaas geen lange trails door de wildernis.

We reden tegen 19 uur weg. Het was nog ruim een uur rijden naar onze Airbnb vlakbij Mariposa. Het was bijna donker toen we daar aan kwamen. We hebben kennis gemaakt met de host en met Charlie, een Duitse herder. Het appartement is heel eenvoudig: het is één ruimte met een keuken en drie bedden, en een badkamer. Maar die keuken is wel heel fijn. Het is heel relaxed om niet uit eten te hoeven en gewoon zelf wat te kunnen maken. We hebben een snelle pasta gemaakt en zijn kort daarna ons bed in gegaan.

Zaterdagochtend (29 april) was rommelig. Doordat we gisteren tot laat in Yosemite waren, hadden we nog niets voor het ontbijt gekocht. We moesten daarom eerst naar de supermarkt in Mariposa. Daarna zijn we in een uur en een kwartier naar Mariposa Grove in Yosemite gereden. Dit was één van de weinig delen van het park die vandaag open waren. Dat was goed te merken toen we daar aan kwamen. Het parkeerterrein was vol. We hebben - met minstens 10 andere auto's - een half uur rondjes gereden tot er eindelijk een auto wegging. Aangezien de weg naar Mariposa Grove (nog) gesloten is, moesten we eerst (via de Washburn trail) naar het eigenlijke begin van de andere trails lopen. Dat was al best pittig en flink bergop. Onderweg hebben we aan de picknicktafels ook ons gecombineerde ontbijt/lunch gegeten. De grote attractie in Mariposa Grove zijn de enorme sequoia's die er staan. Erg indrukwekkend. We hebben de Grizzly Giant Loop Trail gelopen, langs onder andere de enorme Grizzly Giant en de California Tunnel Tree, twee bekende sequoia's. We zaten hier op zo'n 2000 meter hoogte, en er lag hier en daar nog sneeuw. Heel raar om daar met 25 graden en in korte broek doorheen te lopen. Kai had er weinig zin in vandaag: hij zei dat zijn energie op was. Het tempo lag daardoor niet al te hoog, maar we hebben toch zo'n 10 km gelopen. Even na 17:30 uur waren we weer bij de auto. Het was ruim een uur terug rijden naar onze Airbnb.

Voor de zondag (30 april) hadden we nog niet echt een plan, behalve dat we het rustig aan zouden doen. Er was één ontwikkeling: het waterpeil in de rivier was minder gestegen dan verwacht, en daarom was de Valley vandaag onverwacht weer open. Jens, Mats en Kai hadden echter geen zin in een lange autorit. De ochtend was relaxed. We hebben rustig ontbeten en ons daarna vermaakt met de basketbalring voor de deur. Maar we wilden wel nog even weg. Een hele dag bij het huis was te lang. Alles wat we konden vinden, was ongeveer een uur rijden. In de directe omgeving was weinig te beleven. En als je toch een uur moet rijden, kan je net zo goed een uur en een kwartier naar de Valley rijden. Dat hebben we dus toch maar gedaan. Om 12 uur reden we weg. Het plan was om de Tunnel View en twee korte trails te doen. De Tunnel View is een uitkijkpunt dat we vrijdag hadden gemist. Daar hebben we geen spijt van gehad. Het was het mooiste uitzicht op het park dat we gehad hebben. Daarna zijn we naar de Vernal Fall gegaan. Het plan was maar tot een bepaald punt (de footbridge) te lopen en daarna een andere trail naar Mirror Lake te doen. In plaats daarvan zijn we bij de footbridge doorgelopen tot tot de waterval zelf en hebben we Mirror Lake overgeslagen. Dat bleek een goede zet. De waterval was heel indrukwekkend. Het was steil, zwaar en vooral heel nat, maar de moeite meer dan waard. Heel indrukwekkend.

Uiteindelijk hebben we maar heel weinig gemist van Yosemite. De grote hoeveelheid water had ook een voordeel: de watervallen en de rivier waren extra spectaculair. We hebben watervallen kunnen zien die in de zomer helemaal droog staan. En wat in de zomer een klein stroompje is, was bij ons een kolkende watermassa.

Terug bij het huis hebben we een vuur gemaakt in de fire pit en hotdogs en marshmallows geroosterd. Zo'n vuurtje is altijd een hit bij de kinderen. Helaas werden we helemaal lek gestoken door de muggen. Na het eten nog een spelletje gespeeld en daarna gaan slapen.

Volgende stop is Highway 1, de weg langs de kust tussen San Francisco en Los Angeles!

En natuurlijk ook nog de foto's: