Blenheim en Kaikoura

Hier weer een verslag van onze avonturen in Nieuw-Zeeland.

Hoe moe we ook waren na Abel Tasman, de nacht die daarop volgde was niet zo fijn. Kai was niet lekker. Hij heeft overgegeven, al was het maar een klein beetje. We hebben het daarom op maandag (22 mei) rustig aan gedaan. Helaas moesten we wel naar de volgende accommodatie rijden. We zijn om 11:15 uur vertrokken en konden - afgezien van één spuugpauze - doorrijden. Kai knapte langzaam weer een beetje op. Hij slaapt gewoon te weinig. Van de kinderen slaapt hij altijd als laatst. Hij komt elke avond minstens drie keer zijn bed uit, met de gekste smoesjes. Soms is hij zelfs als wij gaan slapen nog steeds wakker.

Even na 14 uur waren we in ons huis in Blenheim. De zon scheen vandaag volop. Blenheim zit in de regio Marlborough en wordt omringd door wijngaarden waar vooral de ook in Nederland bekende Nieuw-Zeelandse sauvignon blanc ('sav', zoals ze het hier noemen) wordt gemaakt. Tja, dan ontkom je er niet aan de wijn te proeven natuurlijk. En het is toch vakantie hè. 's Avonds was Kai gelukkig weer beter. We vonden toen ook voor het eerst een kakkerlak in huis. Het was geen kleine jongen. Het zal zeker niet de laatste zijn deze reis.

Dinsdag (23 mei) stond er alweer een hoogtepunt op het programma: de dolfijnen in Kaikoura. Kaikoura ligt niet echt op de route en was daardoor lastig in te passen in ons programma. Maar hier rijden we graag voor om. Het is dé plek om dolfijnen en walvissen te zien. Het betekende wel een vroeg vertrek vanuit Blenheim. We moesten om 9:40 uur in Kaikoura zijn. En het was een kleine twee uur rijden.

Om 7:30 uur zaten we in de auto. De ochtendspits bestaat hier niet, dus we waren mooi op tijd in Kaikoura.

Jens en Karen gingen met de dolfijnen zwemmen. Zij hebben zich voor vertrek in wetsuits gehesen. Ze kregen ook schoentjes en een kap, want het zeewater was maar een graad of 10. Danny, Mats en Kai gingen vanaf de boot kijken. Na een briefing werden we met de bus naar de haven gebracht en gingen we de boot op. De omstandigheden waren perfect: een strakblauwe lucht, weinig wind en een kalme zee.

Na een minuut of 20 varen hadden we de dolfijnen gevonden. De dolfijnen waarmee gezwommen wordt, zijn dusky dolphins. Het was een enorme groep. Na een toeter vanaf de boot mogen de zwemmers het water in. De zwemmers moeten door rondjes te draaien en geluiden te maken proberen de aandacht van de dolfijnen te trekken en ze zo in de buurt te houden. Zodra de dolfijnen weg zwemmen, klinkt de toeter opnieuw en komen de zwemmers weer terug aan boord, waarna de boot naar de dolfijnen vaart en de zwemmers opnieuw het water in mogen. Dat ritueel heeft zich vijf keer herhaald.

De eerste keer moest Jens duidelijk even wennen aan het snorkelen. Snorkelen in de open zee, met een wetsuit aan, een watertemperatuur van 10 graden en dolfijnen om je heen is toch wat anders dan het zwembad in de achtertuin. Tot overmaat van ramp bleek hij een duikbril met een gaatje te hebben en liep zijn bril vol met water.

Na de eerste keer kreeg Jens een nieuwe duikbril en ging het beter. De laatste keer was het mooist. Hoewel het zicht onder water niet al te best was, hebben Jens en Karen toen heel veel dolfijnen gezien. Daarna hebben de zwemmers snel droge en warme kleren aangetrokken. Er was toen nog tijd om vanaf de boot naar de dolfijnen te kijken. Zie hier wat beelden. We hebben uiteindelijk ook nog zeehonden en twee andere dolfijnsoorten (common dolphins en hector dolphins) gezien.

Van alle uitjes tot nu toe was dit de grootste aanslag op onze creditcard, maar het was (zeker voor Jens) een heel mooie ervaring.

Rond 13:30 uur waren we terug bij de auto. We hebben een korte stop gemaakt bij een bekende viskraam in Kaikoura (Kaikoura Seafood BBQ). Het is een soort food truck waar je voor heel redelijke prijzen vis kan kopen. We hebben chowder, coquilles en een kreeft-fritter gegeten. Heel lekker allemaal. Jens en Mats willen alles proeven en lusten steeds meer. Dat gaat de goede kant op. Kai is een ander verhaal.

Op de terugweg zijn we nog even gestopt bij een zeehondenkolonie en daarna direct terug naar het huis gereden. Iedereen was moe.

Hier nog wat foto's: