Magnetic Island

Zaterdag (17 juni), de dag waarop we uit Mission Beach vertrokken, was er niet één waar we naar uitkeken. Het was een dag met veel gedoe. Uitchecken is nooit een feestje, met alle hectiek daar omheen, maar vandaag moesten we ook de auto inleveren en op tijd zijn voor de ferry naar Magnetic Island. We zijn even na 10:30 uur vertrokken. Het was een kleine drie uur rijden naar Townsville, waar we de ferry zouden nemen. Kort na vertrek zagen we weer een cassowary langs de weg. De dag begon in elk geval goed!

Onderweg hebben we veel regen gehad. Maar als het dan toch valt, kan het maar beter vallen als we in de auto zitten. Toen we in Townsville aankwamen, was het gelukkig weer droog. We zijn eerst naar de ferry terminal gereden en hebben daar alle bagage uitgeladen. Danny is vervolgens met Jens naar het vliegveld gereden om de auto in te leveren. Ze hebben een taxi terug naar de ferry genomen. Het was alsof Max Verstappen achter het stuur zat. Daardoor waren ze in elk geval wel op tijd terug. Om 15 uur vertrok de boot. We zaten op de car ferry omdat die qua vertrektijd beter uitkwam. Hij deed er wel wat langer over, maar het was aan dek goed uit te houden. We kwamen 40 minuten later aan in Nelly Bay. Vanaf daar was het een kwartier lopen naar ons appartement. Dat stelt niks voor, zou je zeggen, maar het was nog best pittig met alle bagage. Kai was ook nog eens boos omdat hij geen koffer mocht rijden. Hij besloot het op een lopen te zetten. Dat was even stressen, maar gelukkig is Magnetic Island erg rustig. Hij was snel weer getraceerd. Ons appartement was niets bijzonders, maar had wel uitzicht op zee. En een speeltuin in de buurt, waar vooral Kai zijn hart kon ophalen.

Zondag (18 juni) hebben we het rustig aan gedaan. Jens en Mats hebben wat schoolwerk gedaan, we hebben boodschappen gedaan, en Jens, Mats en Kai hebben even gezwommen. Het zwembad bij het appartement stelde niet veel voor (een understatement), maar het was prima om even af te koelen. We hadden het altijd voor onszelf. De man die het zwembad schoon hield vertelde ons later dat hij nooit eerder iemand in het zwembad had gezien.

's Avonds wilden we bij een Italiaan eten (Mamma Roma), maar toen we informeerden zat het restaurant eigenlijk al vol. Als we vroeg kwamen, konden ze ons er nog wel in passen. Het restaurant zat in Picnic Bay, een plaatsje verderop. Omdat we die dag nog bijna niets gedaan hadden, zijn we er naartoe gaan lopen. We deden er drie kwartier over. Het eten was op en top Italiaans en dus heel lekker, maar de porties waren niet al te groot. Terug hebben we de bus gepakt.

Maandag (19 juni) zijn we Magnetic Island gaan verkennen. Het is een leuk eiland: niet te groot, maar ook niet te klein. Er is één buslijn, van Picnic Bay in het zuiden naar Horseshoe Bay in het noorden. De bus doet er ongeveer een half uur over om de route te rijden. Het is allemaal heel gemoedelijk en relaxed.

We hebben om 9 uur de bus genomen naar Forts Junction, het beginpunt van de Forts walk. De Forts walk biedt mooie uitzichten over het eiland en de kans is groot dat je koala's ziet. Het was weer een heel mooie dag: zonnig en 25 graden. Niet verkeerd, helemaal niet als je je bedenkt dat het hier over twee dagen winter is. We moesten dus voldoende water meenemen. We hadden in de supermarkt per ongeluk water met koolzuur gekocht. Jens, Mats en Kai hebben het er nu nog over. Ze snappen niet hoe we zoiets vies hebben kunnen kopen. De walk was erg mooi. We hebben vier koala's gezien. Zo in het wild is het veel leuker natuurlijk dan in een dierentuin. We hebben ook slangen gezien. Volgens een vrouw die zei er verstand van te hebben, waren het brown snakes, die behoorlijk giftig zijn.

Vanaf de top van de wandeling zijn we doorgelopen naar Radical Bay. Magnetic Island heeft veel mooie baaien en stranden, die lang niet allemaal per auto te bereiken zijn. Radical Bay is er één van. Doordat je wat moeite moet doen om er te komen, hoefden we de hele baai maar met zo'n 20 anderen te delen. Heel wat anders dan Scheveningen als het 25 graden is. Het maakte het extra bijzonder. In Radical Bay hebben we ook even gezwommen. Zwemmen in de zee is hier best een dingetje. Er zijn hier gevaarlijke kwallen ('stingers') waar je voor op moet passen. We zitten buiten het kwallenseizoen, maar dat betekent niet dat ze er helemaal niet zijn. In Radical Bay is ook nog eens geen net om de kwallen te weren. En vlak bij Magnetic Island is een broedplaats voor tijgerhaaien. Wij vinden het over het algemeen heel leuk om haaien te zien, maar voor tijgerhaaien zwemmen we liever een blokje om. Vraag maar aan Freek Vonk waarom; hij is erdoor gebeten. Gelukkig waren er in geen velden of wegen kwallen of tijgerhaaien te bekennen.

Het plan was om om 13:15 uur de bus terug te nemen vanuit Horseshoe Bay. Op weg daarnaartoe maakte Mats een harde smak. Zijn knie en elleboog lagen open, en hij had een snee in zijn arm. Toen we aan kwamen bij Horseshoe Bay, reed de bus - tot groot verdriet van Mats - net weg. Dat was balen, want we wilden lunchen bij Scallywags Café, een leuk café vlak bij ons appartement dat helaas maar tot 14 uur open is. Dat zou al heel krap worden met de bus van 13:15 uur, maar nu lukte het zeker niet meer. Zo vaak reden de bussen hier ook niet. We hebben een ijsje gehaald en de volgende bus (van 13:55 uur) genomen.

Bij het appartement hebben we nog even gezwommen. Het was alweer even geleden dat we fish and chips hadden gegeten, dus dat hebben we die avond maar weer eens gedaan.

Dinsdag (20 juni) hebben we weer vroeg de bus genomen, nu naar Alma Bay. Dit strand was wat makkelijker te bereiken, en er zat zelfs een strandwacht. We hebben er gesnorkeld, maar er was weinig te zien. Er waren rotsen met wat visjes, maar niets bijzonders. Spectaculairder was de stekelrog die vlak voor de kustlijn in het zand lag. Het was een flinke. Best link, want als je hem niet ziet, zou je er zo bovenop trappen.

Om 12 uur hebben we de bus terug naar Nelly Bay genomen. Deze keer misten we hem niet, en waren we op tijd om alsnog bij Scallywags te gaan lunchen. Het was erg lekker. Na het eten hebben we nog maar een duik in het zwembad bij het appartement genomen.

Aan het einde van de middag zijn we naar de pier vlakbij de ferry terminal gegaan. Met een beetje geluk zie je daar rock wallaby's, een soort mini-kangoeroes. We hadden geluk en zagen er een stuk of 15. Heel leuk. Ze worden vaak gevoerd en zijn daardoor totaal niet schuw. Daardoor zie je ze van dichtbij, maar de keerzijde is dat ze duidelijk hoopten ook van ons eten te krijgen.

Dit was onze laatste volle dag op Magnetic Island. We hebben ons geen moment verveeld en hebben drie stralende dagen gehad. Echt een aanrader. Het was ook heel prettig om een keer vier nachten op dezelfde plek te blijven: drie volle dagen zonder gesleep met bagage. Dat hebben we nog niet vaak meegemaakt.

En hier de foto's: