Wanaka

Tijd voor een update uit Nieuw-Zeeland!

Zaterdag (13 mei) was het tijd om te vertrekken uit Te Anau. Helen van onze Airbnb vroeg of de kinderen een paar rondjes op pony Rocky wilden rijden. Dat vonden ze wel leuk natuurlijk. We reden daardoor pas om 11 uur weg. We moesten terug naar Queenstown, over de weg waar we woensdag nog vast stonden in de sneeuw. Vandaag was de weg mooi schoon. Op Gorge Hill was het landschap nog wel wit.

De zon scheen volop vandaag, dus de omstandigheden waren niet te vergelijken met de heenweg. De weg langs Lake Wakatipu, vlak voor Queenstown, was erg mooi. Woensdag zagen we daar geen hand voor ogen, doordat de regen met bakken uit de hemel kwam. We zijn in Queenstown 'even' gestopt voor wat boodschappen en een snelle lunch. Niet normaal hoeveel tijd dat soort dingen kost. Maar goed, aan dit soort dingen ontkomen we niet natuurlijk.

Vanuit Queenstown zijn we richting Wanaka gaan rijden. Er zijn twee wegen: de korte Crown Range Road door de bergen en een lange weg om de bergen heen. Op de Crown Range Road waren afgelopen woensdag sneeuwkettingen nog verplicht. Gelukkig was dat nu niet meer het geval. De weg gaf een prachtig uitzicht over Queenstown en omgeving.

In Wanaka hebben we ons volgende overnachtingsadres verkend. Het is van alle gemakken voorzien, maar heeft wat minder charme dan bijvoorbeeld onze huisjes in Akaroa en Te Anau. We missen de houtkachel. We wilden uit eten gaan en hadden na lang zoeken op internet eindelijk een restaurant uitgekozen. Toen we voor de deur stonden, bleek het gesloten te zijn in verband met vakantie. Dat was een tegenvaller. We hebben toen maar gewoon in ons huisje gegeten.

In Wanaka wilden we twee dingen graag doen: onze eigen zalm vangen en mountainbiken. Je eigen zalm vangen kan hier bij Hook, een zalmkwekerij. Omdat die op maandag gesloten is, stond dit voor zondag (14 mei) op het programma. We hebben eerst rustig ontbeten. Om 11 uur waren we bij Hook. Dat was maar 10 minuten rijden. Ook wel eens lekker. We waren er bewust vroeg. Ten eerste hadden we niet gereserveerd. Het is een populaire plek onder de locals en het was ook nog eens moederdag. Ten tweede werden er buien voorspeld. Eenmaal aangekomen hebben we een hengel gehuurd. Na een korte uitleg zijn we naar het meer(tje) gelopen en hebben we onze lijn uitgegooid. In het begin hebben we een beetje aangeklooid. Vooral voor Jens en Mats was het heel leuk. Na een tijdje kwam er een jongen langs met 'speciaal aas', waar de zalmen wat makkelijker in beten. Met dat speciale aas was het snel raak. Karen was de gelukkige. Net op tijd, want het begon kort daarna flink te regenen. Toen we de zalm in het net hadden, moest de vervelendste klus geklaard worden: het beest moest uit zijn lijden worden verlost. Hoort er ook bij. Hij was gelukkig niet al te groot. De grap is dat je de vis die je vangt moet kopen. We waren al bang dat we een enorme zalm zouden vangen, maar gelukkig viel het mee: hij woog 1,3 kilo. De zalm werd voor ons gefileerd en we konden kiezen hoe we hem wilden hebben. Wij hebben hem warm laten roken. Smaakte fantastisch en verser kan niet natuurlijk. Een heel leuk concept en ook de uitvoering was goed.

Na de zalm hebben Jens en Mats in het huis weer het nodige schoolwerk gedaan. En er moet ook gewassen worden natuurlijk. Die middag zijn we nog even naar het centrum gereden, dat aan Lake Wanaka ligt. Het is hier nu laagseizoen: het zomerseizoen is voorbij en het skiseizoen moet nog beginnen. Het is daardoor niet druk. 's Avonds hebben we het laatste stuk zalm gegeten.

Maandag (15 mei) hebben we ons gesplitst: Danny is met Jens en Mats gaan mountainbiken; Karen is met Kai naar Puzzling World gegaan.

Het mountainbiken was bij Bike Glendhu, op 20 minuten rijden van Wanaka. We hebben fietsen gehuurd en mochten ons daarna vier uur uitleven. Vanaf de ingang was het een flink stuk bergop naar Jack's Spot, waar de meeste trails samenkomen. Het bergop fietsen was best pittig voor Jens en Mats. Danny had op zijn E-bike nergens last van. We hebben ons beperkt tot de trails voor beginners. Jens was iets te enthousiast en maakte een flinke smak. Hij zag het na een kleine twee uur eigenlijk niet meer zitten, maar heeft zich heel goed herpakt. Hij was wel bont en blauw. Bij Mats was het vooral aan het eind zwaar. Hij had geen benen meer over en kwam nauwelijks de berg nog op. Vier uur was dan ook meer dan genoeg. Gelukkig kijken Jens en Mats ondanks de ontberingen terug op een heel gave dag.

Karen en Kai zijn naar Puzzling World gegaan, met een doolhof van 1,5 kilometer aan gangen en ruimtes met allerlei mindfucks. Kai vond het doolhof het leukst. Hij moest alle vier de torens zoeken in de hoeken van het doolhof. Dat viel niet mee; gemiddeld wordt er in het doolhof tussen de vier en vijf kilometer gelopen. Danny had de auto mee, dus vanuit Puzzling World is Karen met Kai naar het huis gaan lopen. Ze konden het Mount Iron track nemen, een pad steil de berg op. Ook Karen en Kai hebben dus wat lichaamsbeweging gehad.

In de avond was het dan eindelijk een keer helemaal helder. Er waren heel veel sterren te zien, inclusief de witte waas van de melkweg. Heel mooi.

Natuurlijk ook weer wat foto's: